Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Quid, quod res alia tota est? Polycratem Samium felicem appellabant. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Duo Reges: constructio interrete. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quare ad ea primum, si videtur; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Non semper, inquam; Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Sed quod proximum fuit non vidit. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Negare non possum. Nihil ad rem! Ne sit sane; Nos cum te, M. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Haec dicuntur inconstantissime. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quid enim? De illis, cum volemus. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed haec nihil sane ad rem; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quod cum dixissent, ille contra.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.